Zolderkamers: 1 down, 1 to go

Ik moest het zelf opzoeken.
Deze blogpost - 19 maanden geleden al!
Dat het ontwerp van onze zolder zo ongeveer ineenstak.
Een eeuwigheid - ik verschiet er zelf van.
Al snel bleek dat al die schuine kanten veel geprul met zich mee brachten.
Maar goed - eindelijk is Kamer 1 dan toch klaar - De dochter is er deze week ingetrokken - hèhè - (over Kamer 2 hebben we het nog even niet :-) )
Hier zie - rap wat foto's nu ze nog proper is.
Tis dus de roze ruimte in het ontwerp.

 

 


Ik denk dat ik er zelf zo blij mee ben omdat het de eerste kamer is die echt 100% afgewerkt is - de rest van het huis is functioneel wel in orde, maar u kent dat wel: overal zijn er nog ditjes en datjes die nog eens afgewerkt of vernieuwd moeten worden - ooit - als we eens tijd hebben.

Onbreekbare logica, maar toch kapot

Ruim 2 jaar geleden schreef ik een blogpost over mijn schuurmachine dat de geest gaf.
Eigenlijk kan zo'n ding niet kapot, want de wetten van (electro)magnetisme zijn doorgaans vrij sterk en meer dan een electromotor is zo'n schuurding niet.
Inderdaad - na wat gefrunnik heb ik er sindsdien nog een half huis mee afgeschuurd.

Tot vanmiddag: Tijdens een schuursessie zei het ding plots PRRRPPPRRRPPPTTRRRRR en toen helemaal niks meer.
Onbreekbare logica, dacht ik weer.
Hup alle 835 schroeven er weer uit, ding open en al snel het euvel gevonden: door de trillingen was er een draadje losgekomen.
Draadje terug vast en hopla: het ding deed het weer.
Tis te zeggen: hij doet het nog steeds, maar dat PRRRPPPRRRPPPTTRRRRR verandert af en toe in RUTUPRRRTKTKKTPRRR.
Niet goed ...

Na wat onderzoek blijkt dat het plastic omhulsel dat de as van de motor op zijn plaats moet houden al die jaren van stof en wrijving niet goed doorstaan heeft.
Het is half weggevreten waardoor de as van de motor soms wat scheef loopt, waardoor het plastic nog sneller weggevreten wordt.

Dus: het ding werkt nog wel maar het is niet meer veilig te gebruiken: na een paar seconden RUTUPRRRTKTKKTPRRR dwarelt de geur van verbrand plastic je tegenmoet.
Jammer: De onbreekbare logica van de electromotor loopt vast op de goedkope verpakking die precies niet gemaakt is om heel lang mee te gaan ...

Een nief en een beter - zoals ze zeggen - alhoewel ... ik heb de indruk dat de meeste "powertools" tegenwoordig van mindere kwaliteit zijn dan pakweg 15 jaar geleden. - Ik verwed er mijn schuurmachine om dat die nieuwe die ik morgen ga halen geen 15 jaar mee zal gaan.

en ... GO!

De lente hangt in de lucht.
De Catalpas zijn weer gesnoeid en de tafel staat klaar in de veranda voor het eerste lentezonontbijt.
Ook op de zolder merk je dat je vingers er niet meer afvriezen als je een hamer vastneemt.
Tijd dus om terug in actie te schieten!
Dat die zolderkamers eindelijk eens afgeraken begot.
Het is niet mijn schuld hoor, dat die dingen nog niet klaar zijn, het is de schuld van de goniometrie.
Zoals al eerder gezegd, tis rap bedacht: hop, we trekken hier wat schuine lijnen door, dan krijgen we meer dynamiek in de ruimte die bovendien het beschikbare volume optimaliseert en de natuurlijk flow benadrukt.

Jawadde - maar waar die schuine lijnen in contact komen met de schuine lijnen van het dak, krijg je ware Escher-toestanden.
En dat vertaalt zich dan automatisch in veeeeeel meer werk om daar muren tussen te krijgen en alle hoekjes af te werken.
Plezant - dat wel!

Wentelgetimmer

2 weken geleden dacht ik "Kom, laten we eens een wenteltrap maken naar dat duplexje hier"
Dat viel dus best tegen want dat is dus p*kkeveel werk hé!
Vooral omdat de hoek waarin het ding staat geen rechte hoek is en er onderdoor nog een schuin stuk schoorsteen loopt dat lichtjes in de weg zat.
Een interessante oefening in goniometrie, dat wel (al moet ik toegeven dat die 7de trede een paar graden uit zijn hoek staat om het te laten passen, maar kom: in dit geval heiligt het doel om boven te raken zonder je hoofd te stoten de middelen.)
De trap is klaar - het volgende is een kast in het verlengde ervan tegen de muur - jaja! -  ik ben heel braaf bezig, hoor.

Zolder ontwerp 3

Dit is het uiteindelijke ontwerp van hoe de zolder moet worden.
Ik ben al een goede week bezig het effectief uit te voeren en dan blijkt (weer) dat zo'n schuin gedraaid ding veel sneller getekend is dan gemaakt ...
Ach ja ... we zijn braaf hé.
En weerom een dikke merci aan Jeroen om onze ideeën naar een bruikbaar en praktisch ontwerp om te zetten.
Ik ga weer verder kling klang zagen met de zaag!

Zolder gemep

Allez vooruit
we zijn eraan begonnen!







(Posted by mobile phone)

zolder ontwerp 2

Dit is het ontwerp voor onze zolderverbouwing dat ik in (het zeer formidastische) sketchup in elkaar gefloept heb, of liever: het WAS het ontwerp want inmiddels is dat ook alweer afgevoerd wegens te onpraktisch en te veel werk om (fatsoenlijk) te maken.
(en meneer den architect vond het ook nie goe)
Ik voeg het er maar even bij voor de volledigheid, want  zo'n wordingsprocess van een uiteindelijk ontwerp is best interessant om te zien evolueren.
Dit is dus weer afgevoerd, maar geen nood: het volgende ontwerp heeft - om even in software termen te spreken - al "Release Canditate" allures.
Nog een paar bugs wegwerken en we zijn klaar voor de lancering.

Gewarpte kast

Dit zeer coole ontwerp zou onze nieuwe zolder moeten worden.
De gewarpte kast is geen ontwerp van mij, maar van de fijne ontwerper Jeroen Theuns van Voet-theuns architecten.
Het gaf mijzelf ook nieuwe inzichten hoe je met rechte lijnen toch schier gebogen oppervlakten maakt die bovendien nog vrij eenvoudig zelf te maken zijn door een niet-al-te-verfijnde doe het zelver als ik.
Bij het uittekenen van de maten op de echte zolder bleek echter dat we toch niet zo goed nagedacht hadden over de ruimtelijke indeling die we wilden.
(Noot dat de "we" in de vorige zin eigenlijk een wijselijk eufemisme is - u weet wel hoe dat gaat in een huishouden met veel kerken die in het midden moeten blijven staan.)
Het plan werd dus weer afgevoerd en ik heb mijzelf in de sketch-up gesmeten ... nog een geluk dat dat zo'n fijn programma is om mee te werken, zodat het misschien nog wel iets leuks wordt. 
wordt zeker vervolgd :-) ...

115 volt

Dit is een beeld van mijn huidige elektriciteits toestand.
Niet echt "up to the job" als je er een rits PC's en servers op hebt draaien.

Na een reeks oplapmiddelen toch maar eens naar de Brico gereden om een nieuwe elektriciteitskast te gaan halen en - op mijn immer professionele wijze *kuch kuch* - alvast de 2 belangrijkste groepen overgezet.
Mijn PC's zijn weer veilig, maar van volstrekt onbelangrijke zaken zoals euhm ... een differentieelschakelaar - of aarding in het algemeen - is er nog geen spoor ... toch nog wat werk aan de winkel.

Wulps Bureau

Vandaag de eerste werkdag in mijn nieuwe bureauruimte.
Dat werd wel eens tijd hoor - Ik ben er enkel in de weekends mee bezig waardoor ons verbouwingstempo errrrrrrrug laag ligt.
Maar zolang we voorruit gaan, gaan we niet achteruit, nietwaar?

Er is toch al wel het één en het ander gebeurd, want een paar maanden geleden zag het er zo uit.


Ik moet er eerlijkheidshalve wel bijzeggen dat de "NA"-foto de waarheid nogal rooskleurig voorstelt.
De foto is netjes bijgeknipt zodat de onaffe rommel ernaast, achter, boven en onder net buiten beeld valt - maar kom, functioneel af is zo goed als af - en we blijven mister positivo tot op een eind :-)
(Dat eind zal misschien over een jaar of 10 wel in zicht zijn - nog een geluk dat ik dat best graag doe, zo rogeeke spelen)

Dit is dus dat wulps bureaublad met schone rondingen - Hét moment om er een foto van te maken, want zo ordelijk dan nu zal het er waarschijnlijk nooit meer bijliggen

Onbreekbare logica

Vandaag was mijn bandschuurmachientje kapot.
Ik ken niets van electronica - maar mijn boerenverstand zegt dan dat dat eigenlijk niet kan: het meeste electrisch handgereedschap bestaat uit een motortje met 1 of andere mechanische overbrenging - en zo'n motortje volgt gewoon de wetten van de fysica - dat kan niet anders dan werken, ook doet het ding al 12 jaar dienst.

Ik ben er van overtuigd dat het electrisch gereedschap tegenwoordig minder degelijk gemaakt wordt dan pakweg 10 jaargeleden, dus een nieuw gaan halen zou een stap terug zijn.
Bovendien had ik het echt wel nodig om de wulpse rondingen van mijn nieuwe bureau nog wulpser te maken.

Open die handel (en meteen al een bewijs van degelijkheid: dat handvat zit met 11 schroeven vast - ELF ! )
Dat zwarte ding aan de schakelaar zal wel een zekering zijn - dat is het eerst om te verwijderen.
Nee - ook zonder zekering werkt het niet.
Draad rechtreeks aan de motor aansluiten - yep - dat werkt.
Conclusie: de aan/uit schakelaar geeft geen contact.
Zo'n schakelaar is een booby trap: van zodra je dat open prutst schieten een half dozijn veertjes en metaaltjes de kamer in.
Na een kwartier zoeken om alles weer te vinden blijkt dat er zoveel stof aan de metalen geleidertjes zit dat ze gewoon geen contact meer geven.
Probleem opgelost dus - alles terug in elkaar schroeven - zelfs de zekering terug op zijn plaats en we kunnen weer.

Dat bureaublad is ondertussen wulps genoeg - nog een lik verf en dan kunnen we eindelijk eens de eerste werkdag doorbrengen met zicht op de tuin ipv in het zolderkamertje.

Deurkes openden

Vandaag serieus hard zitten nadenken over hoe dat de kastdeuren open moeten gaan.
Maar echt zo hard dat ge 10 minuten verstijfd zodat mensen komen vragen of alles wel OK is.
Jaja, alles is OK, maar ik was mij een paar 3D moves aan het inbeelden waardoor ik even in mijn privé virtuele wereld verzeild was.

Dit worden ze dus: De kastdeurkes
Want deurkes opendoen, dat is belangrijk, he!

Ze moesten aan een paar eisen voldoen

• Goedkoop


• Relatief simpel zelf te maken


• Visueel OK


• Ze moeten desgewens volledig open kunnen blijven staan zonder dan in de weg te zitten.

Die laatste eis maakt dat gewone draaideurtjes en schuifdeurtjes al afvallen.
Ze klappen dus naar boven (draaiend op een metalen staafje aan de zijkant van het paneel)
Schuiven dan naar achter in de kast (schuivend in een gefreesde sleuf in het tussenschot)
en blijven dan hangen omdat het handvatje haakt in het handvat van het deurtje erboven. (Of als dat openstaat in een gaatje van de dwarslat eronder)

Allez - dat is het plan toch ... we zullen wel zien of het ooit tot boven aan de prioriteitenlijst komt en of het dan allemaal wel lukt.

Bestond dat al?
Geen idee - waarschijnlijk wel - hoe dan ook: leuk om over na te denken.

P.S. De handvaatjes zijn buiten proporties getekend he: ze zijn pakweg 5x3 cm, het deurpaneel 110 cm breed en 40 cm hoog, 6 deurtjes boven elkaar. (een variatie op de world famous Steffest-Bannana-dozen-kast)