Vorige week: joepie ik verjaar.
Prachtig weer, dus feesten tot een stuk in de nacht.
De volgende ochtend is onze spruit van acht maanden weer wakker om half zeven.
Haar stralende pretoogjes verjagen zonder moeite mijn ochtendhumeur.
Mijn zwaar hoofd heeft iets meer nodig, maar na een pot koffie lukt het wel.
Kaartjes voor de Zomer van Antwerpen
Niet te missen natuurlijk, zeker gaan.
Janne gaat gewoon mee en slaapt rustig door als pappa en mamma nog een terrasje meepikken.
Of toch niet,
Er komt een tandje door, dus ze is om het uur met een zeurderig weentje wakker.
Om half zeven dan maar weer opstaan, want van slapen komt niets in huis.
Met een hoofd vol watten probeer ik iedereen wijs te maken dat ik er klaar voor ben.
Lukt aardig, niet ?
's avonds is het snikheet - veel te warm om te slapen, alhoewel Janne deze keer rustig doorslaapt.
Joepie weekend.
Veel buiten - veel barbeque
De hele tijd paardje in galop spelen voor de kids.
Ik ben een ouwe zak aan het worden.
Of nee, Ik bén een ouwe zak.
Uitgeput plof ik in een tuinstoel en probeer mijn ademnood te verbergen door mijn wangen bol te blazen.
"Warm hé" is zowat het enige dat ik kan verzinnen.
Op naar de Gentse feesten - fenomenaal.
Ik ben op stap met een hoop mensen uit het onderwijs. Die hebben natuurlijk allemaal vakantie ...
Half zeven 's morgens - met gebroken ogen zit ik naar het computerscherm te staren.
veel te doen vandaag - denk ik in slow-motion.
Wat dacht ik ook alweer?
vergeten 't zal niet belangrijk zijn.
Langzaam en stompend komt er één mantra duidelijk door:

This ... summer ... is ... killing ... me ...